Cevap

Aşk mı,

nerden biliyorsun ki sen o kelimeyi?

Sen ağlamadın ki benim kadar,

sen hiç düşünmedin ki-umutsuzca-.

Bilir misin ki yalnızlık korkusu nedir?

gördün mü hiç onu kaybetmenin ızdırabını?

Duymadın ki sen o güldüğünde kalbinde yanan alevin sesini,

nerden bileceksin ki saçlarına dokunduğunda titreyen o elleri.

Peki bilir misin o acı çektiğinde dünyaların yıkıldığını?

Sevdiğinin gözünden bir damla yaş akacağına, canın verebilecek insanların varolduğunu...

Aklına gelmedi ki, o mutlu olsun diye ızdırap çekilecekse, tereddüt bile etmemek,

Sen bunları bilmiyorsun.

Bilsen söyleyemezdin böyle kolayca.

O kelime ağzına geldiğinde titrerdin,konuşamazdın,gülümserdin.

Aklına o gelirdi.

Gözlerini düşünürdün;

ne kadar güzel değil mi?

Sonra sesi çınlardı kulaklarında;

dünyanın en güzel şarkısı gibi...

Birden mutlu olduğu anı düşünürdün;

dünyanın en mutlu kişisi olurdun.

Sonra ağlardı o;

ölmek isterdin o anda.

Aklına gelirdi aniden;

onun için yapabileceklerin.

Hissederdin ona dokunmanın verdiği sıcaklığı.

Unutur muydun ki o an,

onu ilk gördüğünde nasıl etkilendiğini.

Bedenindeki tüm hücrelere varıncaya kadar,

adını sayıklardın.

İsterdin gecelerce onunla olmayı,

gerekirse hiç konuşmadan saatlerce gözlerine bakmayı.

Ve tüm bunları saniyeler içinde düşünmeliydin.

Oysa sen ne kolay söylüyorsun o sihirli kelimeyi.

Eğer aşk buysa ben hiç aşık olmadım ki...

çünkü ben bu kadar kolay söyleyemiyorum;

çünkü ben onun gözlerine bakmadan duramıyorum;

çünkü ben onun gözlerine baktığımda karşılık göremiyorum;

çünkü ben onun gözlerine her baktığımda karşılık göremediğim için acı çekiyorum;

çünkü ben...

ben gecelerce onu sayıkladım

ben günlerce onu yaşadım.

ben onu sevdim.

Biliyorsun kim olduğu

çünkü ben sadece bir kişiyi sevdim

sadece onu.

seni...

Onur Çoban
18.01.2005